Witam na mojej stronie internetowej!

Właśnie wkroczyłeś w świat moich bohomazów. Czy trafiłeś tu przypadkiem czy z przymusu, z polecenia czy od niechcenia – zapraszam do ich obejrzenia.
Anita.

Anita Bujanowska.
W 1989 ukończyła studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza (PWST w Warszawie wydział lalkarski w Białymstoku). To właśnie tu – po raz pierwszy zetknęła się ze sztuką nie tylko teatralną, ale również plastyczną uczęszczając na zajęcia budowy lalek i scenografii w klasie Profesora Jurkowskiego.

Zaraz po studiach wyjechała do Nowego Jorku – miasta marzeń wielu artystów, będącego fantastycznym zlepkiem przeróżnych kultur, narodowości, religii;  miasta dynamicznego, twórczego, bogatego w formę,  a zarazem dostarczającego nieprawdopodobnych doznań i możliwości dla ludzi wrażliwych i otwartych na sztukę. To właśnie tu Anita otworzyła się na nowe przeżycia i inspiracje. Jednak ku zdumieniu bliskich rozpoczęła studia biznesowe na nowojorskim uniwersytecie.  Szybko jednak przytłoczona i otoczona dziwnym światem biznesu, cyfr i surowej rzeczywistości, narodziła się w niej ogromna potrzeba “wyżycia artystycznego”.

W Nowym Jorku, wspólnie z kolegami, założyła teatr gdzie jednocześnie była aktorką, scenografem jak i producentem. Teatr to nie koniec poszukiwań artystycznych Anity. Po ukończeniu studiów rozpoczęła naukę w prywatnej szkole plastycznej na East Village w Nowym Jorku. To tu zaczęła poznawać podstawy malarstwa i rysunku. Niestety nagły powrót do Polski przerwał jej studia. Jednak dziewięcioletni pobyt w Nowym Jorku okazał się okresem bogatym w przeróżne eksperymenty artystyczne począwszy od teatru, po przez poezje, aż po malarstwo czy instalacje scenograficzne. To okres szarości, smutnych i brudnych kolorów, za to bogaty w różnorodność form, interesujących eksperymentów technikami malarskimi. Uwagę przykuwa zmienna faktura, uzyskiwana na płótnie i papierze, dzięki zagęszczeniom, dzięki mieszaniu farby z różnymi materiałami i produktami codziennego użytku. Przywodzi to na myśl dramatyczne dążenie materii w poszukiwaniu istoty rzeczy.

Od 1997 roku mieszka i pracuje w Warszawie, od tego momentu zaczął się chyba najbardziej twórczy okres Anity. W 1998 roku wydaje swój pierwszy tomik poezji zatytułowany: ” Ta z którą przyszło mi żyć” do którego sama projektuje okładkę tworzy ciekawą kompozycję wierszy przeplatanych jej rysunkami. W 2002 wydaje kolejny zbiór poezji zatytułowany: „Przebudzenie”.  Strony tego tomiku przepełnione wierszami przesiąkniętymi miłością (przez wielu określanych jako erotyki) przeplatane są obrazami z tego okresu życia Anity – są pełne kolorów, optymizmu, radości życia.

Oto, jak pisze Anita o nadejściu nowego okresu swojej twórczości:

„Przebudziła się wiosna na moich obrazach

Wzburzyły się kolory w puszkach farby

Marzenia na płótna rozsypane

Życiem, zielenią zakwitły

Zachciało się mym słowom żyć”

Powrót do ojczyzny,  przejście przez okres twórczej samotności,  aż po okres burzliwej miłości ma swoje odzwierciedlenie w jej pracach, których ewolucja i zmiana najbardziej widoczna jest w obrazach oraz przedmiotach użytkowych wykonanych przez Anitę, które to od szarości, czerni i brudnych,  smutnych kolorów przechodzą w intensywne czerwienie, pełne życia i dynamizmu zielenie, ostre połączenia ognistych barw z kontrastującymi granatami, seledynami.  Zachwyt pięknem i soczystością barw zrodziły nowy etap w twórczości Anity. Jej pasją jest zbieranie wyrzuconych,  niechcianych przedmiotów,  które obkleja,  maluje zmieniając ich wyraz, ożywiając i nadając im nowy sens.

Po zaprojektowaniu i urządzeniu swojego własnego mieszkania – gdzie stworzyła nieprawdopodobny i niezwykle oryginalny, przepełniony fantazją i teatralnością klimat, tworząc jednocześnie ciepły kąt – do którego chce się wracać, zaczęła pasjonować się urządzaniem wnętrz. W roku 2000 otrzymała III nagrodę w konkursie organizowanym przez magazyn Moje Mieszkanie, za najciekawsze urządzenie mieszkania roku 1999.

Kolejnym doświadczeniem artystycznym Anity była szkoła ikonopisania w Bielsku- Podlaskim na białostocczyźnie, doświadczenie to niewątpliwie umożliwiło artystce inne spojrzenie na sztukę.

Tworzy wyłącznie dla siebie i przyjaciół. Tak też, niektóre jej prace rozjechały się z jej przyjaciółmi po świecie. Anita Bujanowska jest dynamicznym poszukiwaczem formy wyrażenia swoich uczuć i nastrojów. Są okresy, w których maluje tylko duże obrazy, ale zaraz potem, nieuchronnie przechodzi moment, kiedy porzuca paletę, za to nie rozstaje się z ołówkiem i notatnikiem by pisać wiersze. Kiedy, po kilku miesiącach, nasyci się poezją, staje się fotografem. W końcu wraca do malowania na płótnie i papierze, ale jest już kimś innym.

W malarstwie podobnie jak w życiu poszukuje form wyrażania swoich przeżyć i ekspresji artystycznej. W malarstwie wykorzystuje kolor oraz druk, który pomaga wytworzyć z linii tekstów własnych wierszy nieograniczone kompozycje gdzie wzajemnie przenikają się i nakładają: tekst drukowany,  pisany z kolorem, tworząc nową formę plastyczną. Anita wzbogaca faktury dodając często do swoich barwnych kompozycji czarno białe zdjęcia. Spotkanie z twórczością Anity Bujanowskiej jest przede wszystkim odmiennym dla każdego z odbiorców, bardzo indywidualnym odczytaniem sensu – dotyczy to głównie jej abstrakcyjnych obrazów jak i poezji.

autor: RJVL